العيد بكره ياصابر
قوم البس هدوم العيد
بكره راح يبقى ذكرى
للحزين والسعيد
قلت يا ابويا
هات فلوس م المحفظه
فتش فى جيبه
طلع بريزه مشرمطه
فى التجاره متنبدلش بزماره
اصلها كانت مربطه
مكتوب عليها
الفقر توبه مش جديد
وقال العيد بكره يا صابر
قوم البس هدوم العيد
فى العيد غلابه م الديابه مداريه
وبهمها من كتر نارها مستويه
وان جات لها فرصه تقول ان هيه
تلقاها فى اخر الطابور مستحيه
الف رقعه ساكنه قلب الجلابيه
تحود يمين تلقى الجواكت اللى هيه
والشمال كاسى الحرير ميت صبيه
تنزف دموعها من سماها حزنها
والعداله تشتكيها لقلبها
بعد موت الاب مش هينفع عمها
ولاخال هينفع اوجيران راح تفيد
وقال العيد بكره ياصابر
قوم البس هدوم العيد
العيد عيد اللى اكلها والعه ملهلبه
وزوى الغلابه من زكاته و الهبه
و الحقيقه د كله مال المطحونين
هنشوف فى يوم انفك اسر المحبوسين
و العلم هيرتفع وياه قلوب
رايه للى من ذنوبه راح يتوب
ايوب خلاص مسه ضر اللى غدر
نادى وعارف انه مكتوب ف القدر
اللى صبر راح ينوبه م الوعيد
بس خوفه م الحسود كان اكيد
نفسه مره من حياته يكون سعيد
ّ
قالها ااااااااااااه كسّرت قلب الحديد
وقال العيد بكره يا صابر
قوم البس هدوم العيد
javascript:emoticonp('
')
